حان الرحیل مابر دلدار میرویم
لاخوف گو بعشق چو همراه می شویم

هرگز نظر بدنیی و عقبی نیفکنیم
ترک همه گرفته پی یار می رویم

ما طالبیم و در پی مطلوب روز و شب
دایم چو سایه از پی آن نور می دویم

مشتاق حسن روی نگاریم آنچنان
کز شوق یکنفس به شب و روز نغنودیم

مطرب بنای، دم زدم عشق می دمد
تا سر عشق از نفس نای بشنویم

تا کی ز عشق و عاشق کهنه کنی حدیث
عشقم بنو ببین که کنون عاشق نویم

معشوق و عاشق ار چه بمعنی یکی بود
بنگر اسیریا که بمعنی یکی دویم