ما رند خراباتی بی نام و نشانیم
صد خرمن ناموس بیک جو نستانیم

ما را بکتابی نبود حاجت ازآن رو
کاسرار جهان از ورق روی تو خوانیم

دیدیم ز ذرات جهان عکس جمالت
زان روی دو کون آینه روی تو دانیم

برچشم حقارت منگر صورت مارا
زیرا که بمعنی همگی جان جهانیم

پیدا بود از کون و مکان پرتو ذاتم
در پرده اسما و صفت گرچه نهانیم

در بحر وجودم دو جهان نقش حبابست
دریای محیطیم که بی قعر و کرانیم

گه مطلقم و گاه مقید ز اسیری
گاهی دگر آزاده ز هر نام و نشانیم