هوش مصنوعی: شاعر در این متن از عشق و سودای معشوق سخن می‌گوید و درد فراق و اشتیاق وصال را بیان می‌کند. او از اشک‌های بی‌پایان، روح ناآرام و عشق بی‌حد خود به معشوق می‌گوید و خود را در مقام عاشقی فروتن و کوچک در برابر معشوق می‌بیند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه عمیق و استفاده از استعاره‌های پیچیده است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، مفاهیمی مانند درد عشق و فراق نیاز به بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۳۹۳

غیر مهر ماه رویی نیست حالی در خورم
غیر سودای سر زلفش نباشد در سرم

در زمین از چشم من هر سو روان شد جوی آب
برامید آنکه از سرو بلندش برخورم

مرغ روحم از بدن اندر هوای وصل او
چون روانی میرود شاید ز هجران بگذرم

همچو غواصان فرو رفتم ببحر عشق او
جز در دردش نیامد هیچ گوهر در برم

در هوای محنت عشقش روان در هر دمی
صد هزاران در و گوهر از دو دیده بشمرم

در حساب عاشقانش کی درآیم در شمار
کز سگان کوی او پیش سکانش کمترم

پایه قدرم اسیری بگذرد از نه فلک
نوربخش ما چو باشد در دو عالم رهبرم
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۹۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۹۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.