هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه به توصیف عشق و ستایش معشوق می‌پردازد. شاعر از جمال و کمال بی‌نظیر معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که توصیف زیبایی‌های او برای بشر ممکن نیست. او از عشق و دلباختگی خود به معشوق می‌گوید و تأثیر نور وجود معشوق را بر جهان توصیف می‌کند.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۴۵۹

تا جان ماست مونس خیل خیال تو
بودم همیشه مست شراب وصال تو

کردیم پاک آینه دل ز زنگ غیر
تا رو در آینه بنماید جمال تو

رخسار تو بحسن و جمالست بی نظیر
در هر دو کون نیست بخوبی مثال تو

هرگز کمال حسن ترا کس بیان نکرد
زیرا بشرح و وصف نیاید کمال تو

تا جان عاشقان بفریبد بغنج و ناز
هردم بعشوه دگر آید خیال تو

تو مهر نوربخشی و ذرات سایه اند
از نورتست روشن و تابان ظلال تو

مطلوب جان تست اسیری جمال یار
این وایه بود موجب جاه و جلال تو
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۵۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۶۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.