درآبکوی خرابات عشق اگر مردی
شراب بیخبری نوش تا شوی فردی

ز صحن جان و دلم سوسن و سمن روید
اگر ز گلشن رویت بما رسد وردی

بچشم اهل نظر گشت کحل بینایی
صبا ز کوی تو هرجا که می برد گردی

رسی بمنزل وصل حبیب آخر کار
چو گشت رهبر راه تو همت مردی

بکوی اهل دلان خاک راه باید بود
اگر تو طالب یاری و صاحب دردی

ز تاب آتش عشقش ندیده گرمی
ازآن سبب چو یخ افسرده و چنین سردی

اگر جمال تو میدید منکر عشاق
هزار جان چو اسیری فداهمی کردی