هوش مصنوعی: این متن عاشقانه و عرفانی بیانگر از خودگذشتگی و فداکاری در راه عشق به معشوق است. شاعر از باختن دل و دین در قمار عشق، رنج‌های سال‌ها عاشقی، سوختن در آتش شوق، و فدا کردن دو جهان برای دیدار معشوق سخن می‌گوید. در نهایت، مست از می وصال، شور و غوغای عرفانی برپا می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای عرفانی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۱۹

ما دل و دین در قمار عشق جانان باختیم
خلوت جانرا ز رخت غیر وا پرداختیم

تا نباشد قلب نقد جان و دل در عشق او
سالها در بوته درد و غمش بگداختیم

چون وصال او نشد حاصل من مشتاق را
سوختیم از آتش شوق و بهجران ساختیم

ما بچوگان رضا بودیم گوی عاشقی
تا سمند عشق در میدان محنت تاختیم

تا عیان شد مهر روی تو ز ذرات جهان
آفتاب و ذره را از یکدگر نشناختیم

در خرابات فنا تا از می وصلیم مست
شور و غوغای اناالحق در جهان انداختیم

زاهد از بهر بهشت و حور دنیا را بباخت
بهر دیدارش اسیری ما دو عالم باختیم
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.