هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از گذرایی خوشی‌ها و آمدن غم‌ها سخن می‌گوید. او از دوری از یاران و آرزوی وصال می‌نالد و با اشاره به زیبایی معشوق، از کم‌لطفی‌ها و محرومیت‌های خود می‌گوید. در نهایت، از رقیبان که به معشوق نزدیک‌ترند، اظهار ناراحتی می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاطفی و غم‌انگیز است که درک آن‌ها برای سنین پایین‌تر دشوار بوده و ممکن است برای آن‌ها نامناسب باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات شعری کلاسیک نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۱۶
دلم گر داشت وقتی خرمی ها
چو عشق آمد گذشت آن بی غمی ها
خزان غم کنون تاراج فرمود
ز گلزار امیدم خرمی ها
شب هجرم فکند از همدمان دور
خوشا صبح وصال و همدمی ها
مه نو را گر ابروی تو گفتیم
کرم ها از تو و از ما کمی ها
از آن در شاهی درمانده محروم
رقیبان را بر آن در محرمی ها
چو عشق آمد گذشت آن بی غمی ها
خزان غم کنون تاراج فرمود
ز گلزار امیدم خرمی ها
شب هجرم فکند از همدمان دور
خوشا صبح وصال و همدمی ها
مه نو را گر ابروی تو گفتیم
کرم ها از تو و از ما کمی ها
از آن در شاهی درمانده محروم
رقیبان را بر آن در محرمی ها
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
