هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه از جفا و عشق سخن می‌گوید و با تصاویر زیبا و متناقض، احساسات شاعر را بیان می‌کند. او از عشق و رنج‌های آن لذت می‌برد و حتی دشنام یار را شیرین می‌داند. همچنین، اشاره‌ای به رندی و ولایت در عشق دارد و زیبایی‌های معشوق را با عباراتی مانند «خطت آیت حسن» توصیف می‌کند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و استعاره‌های به‌کار رفته نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه برای درک کامل دارند.

شمارهٔ ۲۹

جفای تو بر دل بغایت خوشست
ز شه بر رعیت رعایت خوشست

از آن غمزه و لب به پیش خیال
گهی شکر و گاهی شکایت خوشست

به دشنام تلخم مسوز ای رقیب
که از لعل یار این حکایت خوشست

خطت آیت حسن و لب وقف آن
به سرخ و سیه وقف آیت خوشست

بخونریز عاشق بهانه مجوی
که قتل چنین بی جنایت خوشست

کرامت به رندی بدل کرد شیخ
که در ملک عشق این ولایت خوشست

بهر بیت شاهی نظر کن، ببین
کش آغاز، خوب و نهایت، خوشست
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.