هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه و غنایی، زیبایی معشوق را با تصاویری مانند شمشاد، سرو و سوسن توصیف می‌کند. شاعر از عشق و درد فراق می‌گوید و از تیرهای غم و رنجی که از سوی معشوق متحمل شده است. در نهایت، پشیمانی معشوق از این رنج‌ها و عدالت شاهی که دشمن را به کام رسانده، بیان می‌شود.
رده سنی:
15+
محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات مانند 'تیرش سهم دادندی مرا خلق' و 'خون عشاق' ممکن است نیاز به سطحی از بلوغ عاطفی برای درک داشته باشند.
شمارهٔ ۶۵
چو شمشاد قدت در گلشن آمد
خلل در کار سرو و سوسن آمد
بیادت چشم از آن بر گل نهادم
که بوی یوسف از پیراهن آمد
ز تیرش سهم دادندی مرا خلق
سخن نشنیدم، آخر بر من آمد
پشیمان بود یار از خون عشاق
ولی بهر منش در گردن آمد
سزای دوستی دانست شاهی
که از کویت بکام دشمن آمد
خلل در کار سرو و سوسن آمد
بیادت چشم از آن بر گل نهادم
که بوی یوسف از پیراهن آمد
ز تیرش سهم دادندی مرا خلق
سخن نشنیدم، آخر بر من آمد
پشیمان بود یار از خون عشاق
ولی بهر منش در گردن آمد
سزای دوستی دانست شاهی
که از کویت بکام دشمن آمد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
