هوش مصنوعی:
متن بیانگر از دست رفتن یار و مهربانی‌های اوست. شاعر از تغییر حال یار و ناپدید شدن محبت‌ها و توجهات گذشته می‌نالد و به یاد روزهای خوش گذشته حسرت می‌خورد.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، بیان حسرت و اندوه نیاز به سطحی از بلوغ عاطفی دارد.
شمارهٔ ۶۹
یار با ما چنانکه بود، نماند
مه من مهربان که بود، نماند
دل بر آن آشنا که بود، برفت
سر بر آن آستان که بود، نماند
لطف هر دم که مینمود، گذشت
پرسش هر زمان که بود، نماند
هر دمش سوی من بگوشه چشم
عشوه های نهان که بود، نماند
چه در آن کوی مانده ای، شاهی
یار چون بر همان که بود، نماند
مه من مهربان که بود، نماند
دل بر آن آشنا که بود، برفت
سر بر آن آستان که بود، نماند
لطف هر دم که مینمود، گذشت
پرسش هر زمان که بود، نماند
هر دمش سوی من بگوشه چشم
عشوه های نهان که بود، نماند
چه در آن کوی مانده ای، شاهی
یار چون بر همان که بود، نماند
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
