دلا ز عشق بتان چند یار غم باشیم
کجاست می که دمی غمگسار هم باشیم

به سوز عشق تو گشتیم سر بلند، آری
سگ توئیم، به داغ تو محترم باشیم

چو عاشقان به وفا جان کشند در پایت
امید هست که ما نیز در قدم باشیم

ز تاب حادثه چون بگلسد کمند حیات
هنوز بسته آن زلف خم بخم باشیم

چو هست کعبه مقصود کوی او، شاهی
روا مدار که محروم از آن حرم باشیم