۱۷۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۶۳

ای که با طره پر چین و شکست آمده ای
چشم بد دور، که آشفته و مست آمده ای

همچو گل رخت نیفکنده مکن عزم سفر
بنشین، چون بر ارباب نشست آمده ای

کرده ای نسبت بالاش به طوبی، هیهات
برو ای خواجه، که با همت پست آمده ای

دامن چون تو نگاری ز کف آسان ندهم
که به خونابه بسیار بدست آمده ای

شاهی از عمر ابد یافته ای بهره، که تو
کشته آن دو لب باده پرست آمده ای
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.