هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از بی‌توجهی و فاصله گرفتن معشوق یا مخاطب خود شکایت می‌کند و بیان می‌کند که با وجود حضور شاعر در جمع‌ها و بیان سخنانش، مخاطب به او توجهی نمی‌کند. شاعر همچنین اشاره می‌کند که مخاطب به جای توجه به او، به خیالات و تصورات خود مشغول است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی ممکن است نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی داشته باشد.
شمارهٔ ۱۸۴
چه حالتست که از حال من نمی‌پرسی؟
سخن چه رفت که از من سخن نمی‌پرسی؟
سرود ماست به هر مجلسی، نمی‌شنوی
حدیث ماست به هر انجمن، نمی‌پرسی
خیال آن قد و رخسار می پزی، هیهات
که از شمایل سرو و سمن نمی‌پرسی
ز کنج غم به تمنا نمی‌رود شاهی
تو بلبل قفسی از چمن نمی‌پرسی
سخن چه رفت که از من سخن نمی‌پرسی؟
سرود ماست به هر مجلسی، نمی‌شنوی
حدیث ماست به هر انجمن، نمی‌پرسی
خیال آن قد و رخسار می پزی، هیهات
که از شمایل سرو و سمن نمی‌پرسی
ز کنج غم به تمنا نمی‌رود شاهی
تو بلبل قفسی از چمن نمی‌پرسی
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
