۱۸۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۳۴

گرد گلت سبزه تر میدمد
تازه نباتت ز شکر میدمد

خط تو بر آب رقم می زند
دود سیه ز آتش تر میدمد

بوی بهشتست چنین خوش نفس
یا ز درت باد سحر میدمد

عنبر سوده است خطت یا زگل
برگ بنفشه است که بر میدمد

هر دمی از چین دو زلفت صبا
مشک بر اطراف قمر میدمد

بوی خوشت دل ز بر من ببرد
جان برد امبار اگر میدمد

آتش غم ابن یمین را بسوخت
بسکه دم گرم تو در میدمد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.