هوش مصنوعی: متن بالا از ابن‌یمین، شاعر فارسی‌زبان، است که به توصیف بهار و نشاط آن پرداخته و نوشیدن شراب را به عنوان نمادی از شادی و لذت بردن از زندگی توصیه می‌کند. همچنین، به موضوعاتی مانند اعتدال طبیعت، بخشش الهی و اهمیت زمان‌شناسی اشاره دارد.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است و همچنین به نوشیدن شراب اشاره دارد که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد. درک کامل این شعر نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد.

شمارهٔ ۱۵۱

آمد بهار و وقت نشاطست می بیار
می مایه نشاط بود خاصه در بهار

طبع هوا چو میل سوی اعتدال کرد
یک وزن شد دو کفه میزان روزگار

هم بوی عود یافت ز خاک چمن صبا
هم آب صندل است روان سوی جویبار

چون گل شکفت باده گلگون ز کف منه
کز خاک تو نه دیر که خواهد دمید خار

در کش چو خارپشت ز نا جنس خویش سر
می نوش تا شوی چو کشف در کلوخ زار

می نوش اگر چه شرع برین طعن میکند
کاین یک مضرتش بود و منفعت هزار

می نوش و نا امید ز غفران حق مباش
کافزون ز جرم بنده بود عفو کردگار

ابن یمین بکوش که هنگام کار تست
جائی همی روی که درو نیست هیچکار
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.