هوش مصنوعی: این شعر در وصف زیبایی چشم‌ها و لب‌های معشوق است و از تشبیه‌های زیبایی مانند بادام و شکر استفاده می‌کند. شاعر بیان می‌کند که نه‌تنها چشم و لب معشوق، بلکه تمام وجود او شیرین و جذاب است و حتی زیان‌های ناشی از عشق را نیز به‌خاطر این زیبایی می‌پذیرد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا نامناسب باشد. همچنین، درک برخی از تشبیه‌ها و مفاهیم شعری نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۶۵

گر کسی چشم و لبی خواست چو بادام و شکر
گو ببین چشم و لبش راست چو بادام و شکر

نه لب و چشم همه شکر و بادام بود
چشم و لب دلبر ما راست چو بادام و شکر

بهر چشم و لبش ار جان بدهم شاید از آنک
آرزوی دل شیداست چو بادام و شکر

گر چه از چشم و لبش دید زیانها دل من
لیک آنرا بهوس خواست چو بادام و شکر

بوسه ئی خواستم از وی ز پی منع سئوال
چرب و شیرین سخن آراست چو بادام و شکر

سخن ابن یمین در صفت چشم و لبش
چرب و شیرین ز همه خاست چو بادام و شکر
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.