هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غنایی، زیبایی معشوق را با تصاویر طبیعی مانند گل یاسمن، سرو، آهو و باد صبا توصیف می‌کند. شاعر از عشق و دل‌باختگی خود سخن می‌گوید و رنج ناشی از فراق و جذبه‌های عشق را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان شاعرانه نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۲۴۸

یا رب گلست عارض زیبات یاسمن
یا بر فراز سرو شکفته است یاسمن

چشم تو آهوئیست که هنگام ترکتاز
باشد بسوی کشور جانهاش تاختن

میگفت با صبا ز رخت گل حکایتی
باد صباش خرده زر کرد در دهن

از چین زلف تو بختن نافه ئی رسید
از شرم شد سیه رخ آن نافه ختن

کی با شکست حال دل زار میرسد
زلفت که زیر هر خم او هست صد شکن

ایسرو سیمتن ز سرم سایه بر مدار
کز تاب آفتاب غمت سوخت جان من

ابن یمین ز عشق تو پروانه وار سوخت
تا روی دلربای تو شد شمع انجمن
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.