ای آنکه بخوبی بمه چارده مانی
از دیده چرا همچو هلالی تو نهانی

هستی صنما غایت آمال و امانی
افسوس که غارتگر ایمان و امانی

بس صافتر و پاکتر از آب روانی
هم قوت دل از تو و هم قوت روانی

گر چه همه عمر ای مه بد مهر برانی
کز پیش خودم بی سببی دور برانی

محبوب همه خلق جهان همچو جهانی
آخر چو جهان ز ابن یمین از چه جهانی

آری تو مرا کی ببر خویش نشانی
من بنده گدا پیشه و تو شاه جهانی