قطعه ای نزد من رسید امروز
از سخنهای قدوه الشعرا

مرتضی افضل و یگانه ی دهر
فخر سادات و زبده النقبا

آن سخن پرور هنر گستر
و آن نکو سیرت خجسته لقا

و آنکه با صد هزار دیده فلک
جز به احول نبیندش همتا

تیر گردون ز رشگ خامه او
در کمان اوفتد گه انشا

گلبن فضل را بآب سخن
کس چو طبعش نداد نشو و نما

راستی قطعه ای ز غایت لطف
همچو آب حیات روح افزا

قطعه ای نی که بود دریایی
موج او جمله لؤلؤ لالا

از لطافت که هست کارگرست
در مزاج عقول چون صهبا

سخنش چون شنید ابن یمین
گفت از اخلاص نه ز روی ریا

کاین سخن گر به سنگ خاره رسد
دم احیا زند زمان صدا

باد باقی که بلبل طبعش
کرد گلزار طبع را به نوا