هوش مصنوعی: این قطعه شعری در ستایش مرتضی افضل، شاعر بزرگ و هنرمند است که به دلیل مهارت‌های ادبی و اخلاق نیکو مورد تحسین قرار گرفته است. شعر به زیبایی‌های سخن او و تأثیر آن بر روح و جان اشاره می‌کند و حتی ابن یمین، شاعر دیگر، از صداقت و قدرت کلام او تمجید کرده است.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم ادبی و اخلاقی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات پیچیده‌تر، فهم آن را برای سنین پایین دشوار می‌کند.

شمارهٔ ٢۴

قطعه ای نزد من رسید امروز
از سخنهای قدوه الشعرا

مرتضی افضل و یگانه ی دهر
فخر سادات و زبده النقبا

آن سخن پرور هنر گستر
و آن نکو سیرت خجسته لقا

و آنکه با صد هزار دیده فلک
جز به احول نبیندش همتا

تیر گردون ز رشگ خامه او
در کمان اوفتد گه انشا

گلبن فضل را بآب سخن
کس چو طبعش نداد نشو و نما

راستی قطعه ای ز غایت لطف
همچو آب حیات روح افزا

قطعه ای نی که بود دریایی
موج او جمله لؤلؤ لالا

از لطافت که هست کارگرست
در مزاج عقول چون صهبا

سخنش چون شنید ابن یمین
گفت از اخلاص نه ز روی ریا

کاین سخن گر به سنگ خاره رسد
دم احیا زند زمان صدا

باد باقی که بلبل طبعش
کرد گلزار طبع را به نوا
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ٢٣
گوهر بعدی:شمارهٔ ٢۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.