هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از عشق و نور خسرو (نماد عشق و روشنایی) سخن می‌گوید و بیان می‌کند که با وجود دشمنی و کینه‌توزی دیگران، زمانی که خورشید از شرق طلوع کند و جهان را روشن سازد، ترس و نگرانی معنایی ندارد. شاعر از مخاطب می‌پرسد که آیا زحل (نماد تاریکی و بدبختی) می‌خواهد بتابد یا نه، زیرا با طلوع خورشید، نور بر تاریکی غلبه می‌کند.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عرفانی و ادبی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از نمادها و استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات دارد.

شمارهٔ ۴٣

مرا مهر خسرو چو تابان شود
چه باک ار بود خصم با کین و تاب

چو رخشان کند رخ ز شرق آفتاب
زحل خواه گوتاب و خواهی متاب
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴٢
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.