هوش مصنوعی: شاعر در این متن از می‌نوشی و همصحبتی با یاران سخن می‌گوید و از گذران روزها با باده‌ناب و مجلس گرمی یاد می‌کند. او از تهی شدن صراحی شراب و گذر زمان شکایت دارد و از معشوق می‌خواهد که وقت را دریابد و از میِ گلگون بنوشد.
رده سنی: 18+ متن شامل اشاره‌های مستقیم به مصرف شراب و می‌نوشی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 18 سال مناسب نباشد.

شمارهٔ ۴۶

یک دو سیمین تن و یاری دو سه چاریم بهم
خورده هر روز منی پنج شش از باده ناب

هفته ئی مجلس ما طعنه زن هشت بهشت
بود و امروز تهی گشت صراحی ز شراب

ای تو در طاق نه ابروی فلک جفت کرم
وقت ما را بمنی ده می گلگون دریاب
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴٧
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.