هوش مصنوعی:
این شعر از ایدل هوشیار بیانگر ناپایداری و بی‌ثباتی دنیا است. شاعر اشاره می‌کند که سپهر (جهان) با کسی مدارا ندارد و همیشه در حال تغییر است. او توصیه می‌کند که از امروز غافل نشویم، زیرا گذشته رفته و آینده نامعلوم است. همچنین، شاعر بر اهمیت زندگی در لحظه و دوری از اندوه تأکید دارد.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق فلسفی و نگاه انتقادی به زندگی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مضامین مانند ناپایداری دنیا و مرگ نیاز به بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ٧٠
ایدل هوشیار اگر چه سپهر
با تو در شیوه مواسا نیست
مخور انده که با همه تنها
هستش اینحال با تو تنها نیست
کیست باری سپهر هرزه روی
کایستادن دمیش یارا نیست
بی ثباتیست بیسر و پائی
در جهان با کسش مدارا نیست
سر فرو ناوری بوعده او
می نبینی که پای بر جا نیست
گر تو خواهی که بر خوری از عمر
خلق را خود جز این تمنا نیست
نقد امروز را مده از دست
دی برفت و امید فردا نیست
با تو در شیوه مواسا نیست
مخور انده که با همه تنها
هستش اینحال با تو تنها نیست
کیست باری سپهر هرزه روی
کایستادن دمیش یارا نیست
بی ثباتیست بیسر و پائی
در جهان با کسش مدارا نیست
سر فرو ناوری بوعده او
می نبینی که پای بر جا نیست
گر تو خواهی که بر خوری از عمر
خلق را خود جز این تمنا نیست
نقد امروز را مده از دست
دی برفت و امید فردا نیست
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶٩
گوهر بعدی:شمارهٔ ٧١
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
