ایدل هوشیار اگر چه سپهر
با تو در شیوه مواسا نیست

مخور انده که با همه تنها
هستش اینحال با تو تنها نیست

کیست باری سپهر هرزه روی
کایستادن دمیش یارا نیست

بی ثباتیست بیسر و پائی
در جهان با کسش مدارا نیست

سر فرو ناوری بوعده او
می نبینی که پای بر جا نیست

گر تو خواهی که بر خوری از عمر
خلق را خود جز این تمنا نیست

نقد امروز را مده از دست
دی برفت و امید فردا نیست