هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از ناعادلانه بودن روزگار و بی‌توجهی مردم به نیازهای یکدیگر شکایت می‌کند. او به مقایسه‌ای بین عقل و خری که به دنبال آب حیات است اشاره می‌کند و بیان می‌کند که گاهی تقدیر با خواسته‌های ما سازگار نیست. در نهایت، شاعر توصیه می‌کند که از افراد پست و کم‌ارزش کمک نخواهیم، حتی اگر جانمان به خطر بیفتد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم انتزاعی و فلسفی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری دارد. همچنین، برخی از اشارات و تمثیل‌های به کار رفته ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.
شمارهٔ ٧٢
ای روزگاز از تو بوجه معاش خویش
قانع شدیم ترک بگیر این مضایقت
یا رب چه موجبست که با عاقلی اگر
نانی طلب کند نکند کس موافقت
کون خری گر از پی آب خضر شود
با او کند دو اسبه سعادت مرافقت
آری میان فکرت ما و قضای حق
نادر شود گشاده طریق مصادقت
ابن یمین ز سفله مجوی آب زندگی
گر جان ز تشنکی کند از تن مفارقت
قانع شدیم ترک بگیر این مضایقت
یا رب چه موجبست که با عاقلی اگر
نانی طلب کند نکند کس موافقت
کون خری گر از پی آب خضر شود
با او کند دو اسبه سعادت مرافقت
آری میان فکرت ما و قضای حق
نادر شود گشاده طریق مصادقت
ابن یمین ز سفله مجوی آب زندگی
گر جان ز تشنکی کند از تن مفارقت
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ٧١
گوهر بعدی:شمارهٔ ٧٣
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
