با فلک دوش بخلوت گله ئی میکردم
که مرا از کرم تو سبب حرمان چیست

اینهمه جور تو با مردم فاضل ز چه خاست
وینهمه فضل تو با جاهل و با نادان چیست

فلکم گفت که ایخسرو اقلیم هنر
هست معهود چو این مشغله و افغان چیست

در زوایای فلک چشم بصیرت بگشای
با همه فضل برون آر که بی نقصان چیست

گر کنی دعوی همت بجهان ابن یمین
همچو دو نان سخن جامه و ذکر نان چیست