۱۶۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ٩٠

بزرگوار امیری که زبده کرم است
در انتساب حسینی و سیرتش حسن است

سر اکابر سادات مشرق و مغرب
عماد دولت و ملت علی بن حسن است

ملک صفات بزرگی که نطق فایح او
شکست رونق بازار نافه ختن است

ز نور مشعله رای انورش برقی
فروغ شمع زر اندود نیلگون لگن است

بزیر سایه عالی نهال همت او
درخت سدره و طوبی چو سبزه دمن است

جریده ئی برهی داد و عقل گفت اینست
سفینه ئی که در او بحر لؤلؤ عدن است

مثال داد که اثبات کن بر او ابیات
که طبع راست به بیت لطیف مفتتن است

ز امتثال ندیدم گزیر بیتی چند
اگر چه سخت رکیک و عظیم دلشکن است

نوشت خادم و گفتش خرد که لایق نیست
ولی اشارت مخدوم عذر خواه من است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ٨٩
گوهر بعدی:شمارهٔ ٩١
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.