هوش مصنوعی: این متن شعری در مدح و ستایش شخصی به نام علی بن حسن است که به عنوان فردی بزرگوار، بخشنده و دارای نسب حسینی توصیف شده است. شعر به فضایل اخلاقی، جایگاه اجتماعی و تأثیرگذاری او در جامعه اشاره دارد و از تشبیهات و استعارات زیبا برای توصیف عظمت او استفاده کرده است.
رده سنی: 16+ این متن به دلیل استفاده از زبان شعری پیچیده، واژگان ادبی و مفاهیم عمیق، برای مخاطبان نوجوان و بزرگسال مناسب است. درک کامل آن نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک و اصطلاحات خاص دارد.

شمارهٔ ٩٠

بزرگوار امیری که زبده کرم است
در انتساب حسینی و سیرتش حسن است

سر اکابر سادات مشرق و مغرب
عماد دولت و ملت علی بن حسن است

ملک صفات بزرگی که نطق فایح او
شکست رونق بازار نافه ختن است

ز نور مشعله رای انورش برقی
فروغ شمع زر اندود نیلگون لگن است

بزیر سایه عالی نهال همت او
درخت سدره و طوبی چو سبزه دمن است

جریده ئی برهی داد و عقل گفت اینست
سفینه ئی که در او بحر لؤلؤ عدن است

مثال داد که اثبات کن بر او ابیات
که طبع راست به بیت لطیف مفتتن است

ز امتثال ندیدم گزیر بیتی چند
اگر چه سخت رکیک و عظیم دلشکن است

نوشت خادم و گفتش خرد که لایق نیست
ولی اشارت مخدوم عذر خواه من است
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ٨٩
گوهر بعدی:شمارهٔ ٩١
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.