هوش مصنوعی:
شاعر از طمع اقارب خود در ملک کوچکی که دارد، اظهار ناراحتی می‌کند و تأکید می‌نماید که افراد خردمند و با‌عزت هرگز به چنین اعمال ناپسندی دست نمی‌زنند. او قناعت پیشه کرده و رضایت خود را از آنچه خدا به او داده ابراز می‌کند و بیان می‌کند که قناعت باعث شادی و طمع باعث اندوه است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم اخلاقی و اجتماعی نسبتاً پیچیده است که درک آن برای کودکان دشوار می‌باشد. همچنین، موضوعاتی مانند قناعت، طمع، و روابط خانوادگی بیشتر مورد توجه نوجوانان و بزرگسالان قرار می‌گیرد.
شمارهٔ ١٠٠
جمعی اقاربم طمع خام بسته اند
در ملک ریزه ئی که بدانم تعیش است
زینگونه ناپسند کجا مرتکب شود
هرگز کسی که با خرد و رای وباهش است
اندوهناک و خشمگن است از طمع مدام
هر یک ازین گروه که گویا و خامش است
من قانعم هر آنچه مرا میدهد خدای
کارم از آن مدام نشاط است و رامش است
قانع همیشه خرم و طامع دژم بود
بار طمع مکش که گران سنگ و خرکش است
در ملک ریزه ئی که بدانم تعیش است
زینگونه ناپسند کجا مرتکب شود
هرگز کسی که با خرد و رای وباهش است
اندوهناک و خشمگن است از طمع مدام
هر یک ازین گروه که گویا و خامش است
من قانعم هر آنچه مرا میدهد خدای
کارم از آن مدام نشاط است و رامش است
قانع همیشه خرم و طامع دژم بود
بار طمع مکش که گران سنگ و خرکش است
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ٩٩
گوهر بعدی:شمارهٔ ١٠١
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
