جمعی اقاربم طمع خام بسته اند
در ملک ریزه ئی که بدانم تعیش است

زینگونه ناپسند کجا مرتکب شود
هرگز کسی که با خرد و رای وباهش است

اندوهناک و خشمگن است از طمع مدام
هر یک ازین گروه که گویا و خامش است

من قانعم هر آنچه مرا میدهد خدای
کارم از آن مدام نشاط است و رامش است

قانع همیشه خرم و طامع دژم بود
بار طمع مکش که گران سنگ و خرکش است