هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از روزگار ناسازگار و جور سپهر شکایت میکند و بیان میکند که در این زمانه، افراد صالح دچار فساد شدهاند و روزگار به نفع افراد بیاصلاح و اوباش است. همچنین، اشاره میکند که هر کس مانند طوطی شکرپاش باشد، در قفس جفای سپهر گرفتار است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم انتقادی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوانتر پیچیده باشد. همچنین، درک کامل آن نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک و اصطلاحات شعری دارد.
شمارهٔ ١٢١
روز بازار فضل کاسد شد
وین ز جور سپهر طیاش است
از جفای سپهر در قفس است
هر که طوطی صفت شکر پاش است
کار اهل صلاح یافت فساد
روزگار رنود و اوباش است
وین ز جور سپهر طیاش است
از جفای سپهر در قفس است
هر که طوطی صفت شکر پاش است
کار اهل صلاح یافت فساد
روزگار رنود و اوباش است
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ١٢٠
گوهر بعدی:شمارهٔ ١٢٢
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.