زدم از کتم عدم خیمه بصحرای وجود
وز جمادی به نباتی سفری کردم و رفت

بعد ازینم کشش طبع بحیوانی بود
چون رسیدم بوی از وی گذری کردم و رفت

با ملایک پس از آن صومعه قدسی را
گرد برگشتم و نیکو نظری کردم و رفت

بعد از آن در صدف سینه ایشان بصفا
فطرت هستی خود را گهری کردم و رفت

بعد از آن ره سوی او بردم و چون ابن یمین
در امان گشتم و ترک دگری کردم و رفت