۱۳۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ١٢٩

شاعرانی که پیش ازین بودند
گر ز منشان بجاه برتری است

این نه تنها ز شعر دان که مرا
با یکایک درین برابری است

اینزمان نیز شاعران هستند
که تو گوئی که هر یک انوری است

لیک پیوسته با هنرمندان
رسم گردون دون ستمگری است

من گرفتم عطاردم بهنر
کو هنر را کسی که مشتری است

تا بنزدیک اهل عصر کنون
مرد بلجی فروش جوهری است

زین پس ابن یمین تو از گل و مل
گر مسیحی طلب کنی خری است

پی کن اسب فصاحت از پی آنک
رسم ابناء دهر خرخری است

بیتکی حسب حال من بشنو
که ترا زان عظیم یاوری است

نیست اندر زمانه محمودی
ورنه هر گوشه صد چو عنصری است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ١٢٨
گوهر بعدی:شمارهٔ ١٣٠
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.