۱۵۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ١۶۴

مردمان با یکدیگر دائم نزاعی میکنند
از برای آنک دارند از دگر کس عاریت

من ندارم با کسی در سر نزاع از بهر آنک
بی گمان داند که باید داد وا پس عاریت

گر پلاسی باشدم بیزحمت و تشویش خلق
عارم آید ز آنکه پوشم در بر اطلس عاریت
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ١۶٣
گوهر بعدی:شمارهٔ ١۶۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.