هوش مصنوعی:
شاعر بیان می‌کند که مردم به دلیل قرض گرفتن از یکدیگر دائماً درگیر نزاع هستند، اما او با کسی نزاع ندارد زیرا می‌داند که باید قرض را پس داد. او ترجیح می‌دهد پلاس ساده بپوشد تا اینکه با زحمت و تشویش دیگران، اطلس قرضی بپوشد.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق اخلاقی و اجتماعی موجود در شعر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. این متن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است زیرا نیاز به درک پیچیدگی‌های روابط انسانی و مسئولیت‌های اخلاقی دارد.
شمارهٔ ١۶۴
مردمان با یکدیگر دائم نزاعی میکنند
از برای آنک دارند از دگر کس عاریت
من ندارم با کسی در سر نزاع از بهر آنک
بی گمان داند که باید داد وا پس عاریت
گر پلاسی باشدم بیزحمت و تشویش خلق
عارم آید ز آنکه پوشم در بر اطلس عاریت
از برای آنک دارند از دگر کس عاریت
من ندارم با کسی در سر نزاع از بهر آنک
بی گمان داند که باید داد وا پس عاریت
گر پلاسی باشدم بیزحمت و تشویش خلق
عارم آید ز آنکه پوشم در بر اطلس عاریت
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ١۶٣
گوهر بعدی:شمارهٔ ١۶۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
