۱۷۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ١٩۴

هر که دارد کفاف عیش چنان
که نباشد بدیگری محتاج

کلبه ئی نیز باشدش که ازان
نکند هر دمش کسی اخراج

در جهان پادشاه وقت خود است
وینچنین شاه ننگرد سوی تاج

بیشتر زین مجوی ابن یمین
تا نمانی مگر ازین منهاج

کانچه افزون ازین کنی حاصل
بهره وارثست یا تاراج
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ١٩٣
گوهر بعدی:شمارهٔ ١٩۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.