ای خردمند چو روزی ز جهان خواهی رفت
مدت عمر تو گر پنجه و گر صد باشد

بگمانی که مگر زان شودت حال نکو
نکنی آنچه بر اهل خرد بد باشد

کز همه خلق جهان سیرت بد نا خوبست
لیک نا خوبتر از مردم بخرد باشد

بگذر از صورت و سیرت بصفا دار از آنک
آدمی شکل بود کو بتر از دد باشد

مکش از ربقه فرمان سر تسلیم و رضا
که شرنگ از لب محبوب طبر زد باشد

در تصاریف زمان پای بیفشار چو کوه
تا ترا طرف کمر لعل و زمرد باشد

در حسب کوش چه نازی به نسب ابن یمین
رو حسب جو که گهر را نسب از خود باشد