ای دل ار چند در سفر خطرست
کس سفر بیخطر کجا یابد

آنچه اندر سفر بدست آید
مرد آن در حضر کجا یابد

هر که در سایه گشت گوشه نشین
تابش ماه و خور کجا یابد

وانکه در بحر غوطه می نخورد
سلک در و گهر کجا یابد

وانکه پهلو تهی کند ازکان
صره سیم و زر کجا یابد

باز کز آشیان برون نپرد
بر شکاری ظفر کجا یابد

گر هنرمند گوشه ئی گیرد
کام دل از هنر کجا یابد