هوش مصنوعی:
این متن به ناپایداری دنیا و بیوفایی مردم اشاره دارد. شاعر از گذشت زمان و تغییر ارزش‌ها شکایت می‌کند و بیان می‌کند که افراد کریم و بزرگوار از بین رفته‌اند و جای آن‌ها را افراد نالایق گرفته‌اند. او همچنین به صبر و تسلیم در برابر تقدیر توصیه می‌کند.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عمیق فلسفی و اجتماعی است که درک آن‌ها برای سنین پایین‌تر دشوار است. همچنین ممکن است برخی از مضامین مانند ناامیدی و انتقاد از جامعه برای کودکان و نوجوانان جوان مناسب نباشد.
شمارهٔ ٢١۴
ایدل مدار چشم کرم ز اهل روزگار
کانها که بوده اند کریمان نمانده اند
و اینها که بر زدند سر از حبیب خواجگی
بر مکرمات دامن همت فشانده اند
از جویبار دهر نسیم خوشی مجوی
زیرا که ناخوشیش بغایت رسانده اند
بر کنده اند سرو سهی را ز جویبار
بر جای سرو بقله حمقا نشانده اند
آری چه چاره ابن یمین رو صبور باش
کاندر ازل بهر چه رود خامه رانده اند
کانها که بوده اند کریمان نمانده اند
و اینها که بر زدند سر از حبیب خواجگی
بر مکرمات دامن همت فشانده اند
از جویبار دهر نسیم خوشی مجوی
زیرا که ناخوشیش بغایت رسانده اند
بر کنده اند سرو سهی را ز جویبار
بر جای سرو بقله حمقا نشانده اند
آری چه چاره ابن یمین رو صبور باش
کاندر ازل بهر چه رود خامه رانده اند
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ٢١٣
گوهر بعدی:شمارهٔ ٢١۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
