هوش مصنوعی: این متن یک قصیده در مدح و ستایش آصف ثانی است که با تمثیل‌های زیبا و اغراق‌آمیز، او را به بزرگان و نمادهای اساطیری مانند سلیمان و خضر تشبیه می‌کند. شاعر آرزو می‌کند که عمر جاودان، قدرت، و شکوه برای او باد و دشمنانش در رنج و عذاب باشند. همچنین، از عناصر طبیعی و سماوی مانند سیارات، صبح و شام، و زمانه برای بزرگ‌نمایی مقام او استفاده شده است.
رده سنی: 16+ این متن به دلیل استفاده از مفاهیم پیچیده ادبی، تشبیهات تاریخی و اساطیری، و زبان فاخر شعر کلاسیک، برای مخاطبان نوجوان و بزرگسال مناسب است. درک کامل آن نیاز به آشنایی با ادبیات کهن فارسی دارد.

شمارهٔ ٢٢۴

آصف ثانی علاء دولت و دین
چون سلیمان جهان بکام تو باد

تا بود عمر جاودانت چو خضر
چشمه آبحیات جام تو باد

زهره ازهر کنیز مجلس تست
خسرو سیارگان غلام تو باد

زینت و زیب و بهای سکه ملک
از لقب فرخ و ز نام تو باد

گفته قضا تیغ آبدار ترا
جفن عدو کمترین نیام تو باد

خصم جگر تشنه را در آتش غم
آبخور از چشمه حسام تو باد

هر شفق و صبح کز افق بدمد
فرخی فال صبح و شام تو باد

تا که بود سبز خنک چرخ شموس
ابلق تند زمانه رام تو باد

وز کرمت زیر پای ابن یمین
باره رهوار خوش لکام تو باد
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ٢٢٣
گوهر بعدی:شمارهٔ ٢٢۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.