۱۴۵ بار خوانده شده

شمارهٔ ٢۶٧

حکیم ملت و دین را زمن پیام برید
که دوستان حق صحبت نگاه داشته اند

ز بی عنایتی تو شکایتی است مرا
که بر ضمیرم از آن فکرها گماشته اند

بمن رسید ز گفت رضی دین سخنی
که رایتش ز علو بر فلک فراشته اند

کنون بصورت تضمین ادا کنم سخنش
که عاقلان رقمش بر روان نگاشته اند

تو نیز کشته خود بدروی که در حق من
دروده اند بزرگان هر آنچه کاشته اند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ٢۶۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ٢۶٨
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.