هوش مصنوعی:
این متن به مقایسه‌ی ارزش عالم و جاهل می‌پردازد. جاهل به‌دلیل نادانی، تنها برای کارهای پیش‌پاافتاده مانند جمع‌آوری هیزم و علف مناسب است و ارزشی برای قرار گرفتن در جایگاه بزرگان ندارد. در مقابل، عالم حتی با نقص‌های جسمانی مانند لنگیدن، کوری یا کری، محترم شمرده می‌شود. جاهلان زمانی ارزش دارند که اعضای بدنشان برای کارهای سخت مفید باشد، در غیر این‌صورت مانند گاوی که پایش می‌شکند و سرش بریده می‌شود، بی‌ارزش می‌شوند.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم فلسفی و اخلاقی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری دارد. همچنین، برخی تشبیهات مانند بریدن سر گاو ممکن است برای کودکان نامناسب باشد.
شمارهٔ ٢۶۶
جاهل از بهر که و هیزم و بهر علفست
نه بدان پایه که بر صدر بزر کیش برند
عالم ار لنگ و کرو کور بود محترم است
جاهلانرا چو فرو مرد جوارح بمرند
پای گاو است نگهبان سر گاو بکار
پا چو بشکست بناچار سرش را ببرند
نه بدان پایه که بر صدر بزر کیش برند
عالم ار لنگ و کرو کور بود محترم است
جاهلانرا چو فرو مرد جوارح بمرند
پای گاو است نگهبان سر گاو بکار
پا چو بشکست بناچار سرش را ببرند
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ٢۶۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ٢۶٧
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
