هوش مصنوعی: در این متن، شاعر بیان می‌کند که آزادگان در هر جای جهان، بار غم و تنگدستی را تحمل می‌کنند، اما در نهایت، بسیاری از این رنج‌ها ناشی از می‌پرستی و مستی است. او با مثال نرگس در میان گل‌ها نشان می‌دهد که حتی زیبایی نیز ممکن است به دلیل مستی به سمت پستی کشیده شود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم فلسفی و اخلاقی پیچیده‌ای است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، اشاره به موضوعاتی مانند می‌پرستی و مستی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد.

شمارهٔ ٢٩١

در جهان هر جا که هست آزاده ئی
بار غم از تنگدستی میکشد

و آن مشقت هم چو نیکو بنگری
اکثرش از می پرستی میکشد

گر حکیمانه است و گر رندانه می
آخر کارش بمستی میکشد

نرگس اندر مجلس گلها نگر
سر ز مستی سوی پستی میکشد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ٢٩٠
گوهر بعدی:شمارهٔ ٢٩٢
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.