هوش مصنوعی:
این شعر از ابن یمین به نقد رفتارهای ناعادلانه و ناسپاسی مردم زمانه می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که چگونه افراد بدون دلیل به دشمنی با او برمی‌خیزند و حتی اگر او را مانند فرشته ببینند، در عمل مانند حیوانات وحشی رفتار می‌کنند. او همچنین به قدرت و توانایی خود در مقابله با این دشمنان اشاره می‌کند، حتی اگر آنها به ظاهر قدرتمند و ثروتمند باشند.
رده سنی:
16+
متن شامل مفاهیم انتقادی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی از اشارات به خشونت و دشمنی نیاز به درک بالاتری از روابط اجتماعی دارد.
شمارهٔ ٣١٢
طالعی بس عجبست ابن یمین را که مدام
با وی اولاد زمان بی سببی بد باشند
گاو در خرمنم از کون خری گر چه کنند
هر چه گویند چو تحقیق کنی خود باشند
فی المثل در همه کس گر چو فرشته نگرند
چون رسد نوبت من بر صفت دد باشند
سهل باشد که بآسان شکند شیر ژیان
گردن گورخران گرده و گر صد باشند
منم و تیغ هجا و سر ایشان پس ازین
ور همه با کمر لعل و زمرد باشند
با وی اولاد زمان بی سببی بد باشند
گاو در خرمنم از کون خری گر چه کنند
هر چه گویند چو تحقیق کنی خود باشند
فی المثل در همه کس گر چو فرشته نگرند
چون رسد نوبت من بر صفت دد باشند
سهل باشد که بآسان شکند شیر ژیان
گردن گورخران گرده و گر صد باشند
منم و تیغ هجا و سر ایشان پس ازین
ور همه با کمر لعل و زمرد باشند
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ٣١١
گوهر بعدی:شمارهٔ ٣١٣
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
