هوش مصنوعی:
این شعر بیانگر ناامیدی و یأس شاعر از روزگار است که در آن هر تلاشی برای رسیدن به خواسته‌ها با شکست مواجه می‌شود. شاعر از بی‌تفاوتی و سنگدلی دیگران شکایت دارد و احساس می‌کند که جهان علیه اوست. در پایان، شکرگزاری می‌کند که وضعیت از این بدتر نشده است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مضامین عمیق فلسفی و عاطفی مانند ناامیدی، یأس و شکایت از روزگار است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر دشوار بوده و ممکن است بر روحیه آن‌ها تأثیر منفی بگذارد.
شمارهٔ ٣١١
طالع من ببین که از پی آب
گر روم سوی بحر بر گردد
ور بدوزخ طلب کنم آتش
آتش از یخ فسرده تر گردد
گر برم حاجتی بنزد کسی
در زمان گوشهاش کر گردد
ور ز راهی طلب کنم کف خاک
خاک حالی بنرخ رز گردد
گر بکوهی طلب کنم سنگی
سنگ نایاب چون گهر گردد
ور بنزد کسی سلام برم
هر دو گوشش چو گوش خر گردد
اینچنین حالهاش پیش آید
هر که را روزگار بر گردد
بر همه حال شکر ابن یمین
که مبادا ازین بتر گردد
گر روم سوی بحر بر گردد
ور بدوزخ طلب کنم آتش
آتش از یخ فسرده تر گردد
گر برم حاجتی بنزد کسی
در زمان گوشهاش کر گردد
ور ز راهی طلب کنم کف خاک
خاک حالی بنرخ رز گردد
گر بکوهی طلب کنم سنگی
سنگ نایاب چون گهر گردد
ور بنزد کسی سلام برم
هر دو گوشش چو گوش خر گردد
اینچنین حالهاش پیش آید
هر که را روزگار بر گردد
بر همه حال شکر ابن یمین
که مبادا ازین بتر گردد
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ٣١٠
گوهر بعدی:شمارهٔ ٣١٢
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
