۱۴۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ٣١٨

هر که را داد نعمتی ایزد
او ازو نی چشاند و نه چشد

ملک الموت را بقا بادا
تا ز قهرش بیکنفس باشد

وانکه آنرا بسان جان دارد
بستاند بدیگری بخشد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ٣١٧
گوهر بعدی:شمارهٔ ٣١٩
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.