هوش مصنوعی:
این متن به جوانانی اشاره دارد که با کینه‌های قدیمی و غرور بی‌جا، مانند یأجوج و مأجوج به سد اسکندر، به تخریب و طعنه‌زنی می‌پردازند. شاعر از خود به عنوان مسیحایی یاد می‌کند که مورد تمسخر قرار می‌گیرد و از ناآگاهی و غرور این جوانان ابراز تأسف می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم انتقادی و تمثیلی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با مفاهیم اجتماعی و ادبی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند یأجوج و مأجوج و مسیحا دم، برای سنین پایین ممکن است نامفهوم باشد.
شمارهٔ ٣٣١
گروهی جوانان نوخاسته
در کینه کهنه ئی میزنند
چو یأجوج در سد اسکندری
بدستان بسد رخنه ئی میزنند
بر انشأ چون من مسیحا دمی
ز کون خری طعنه ئی میزنند
همانه نیند آگه از بس غرور
که پا بر سر دشنه ئی میزنند
در کینه کهنه ئی میزنند
چو یأجوج در سد اسکندری
بدستان بسد رخنه ئی میزنند
بر انشأ چون من مسیحا دمی
ز کون خری طعنه ئی میزنند
همانه نیند آگه از بس غرور
که پا بر سر دشنه ئی میزنند
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ٣٣٠
گوهر بعدی:شمارهٔ ٣٣٢
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
