۱۷۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ٣٣۵

گرم بدست فتد ساقی سمن ساقی
که بر لطافت طبعش وثوق من باشد

ز شام تا بسحر می خورم که خود زرخش
نماز شام زمان شروق من باشد

صبوح کان نبود پیشتر ز بانگ نماز
بجان دختر رز کان غبوق من باشد

نخواهم آنکه شود ثالثی مزاحم ما
و گر چه محرم صدق و صدوق من باشد

بگاه مستی اگر بوسه ئی ازو خواهم
چنانکه عادت فسق و فسوق من باشد

شگفتم آید ازو در کنارم ار نکند
ز تندی آنچه سزاوار بوق من باشد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ٣٣۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ٣٣۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.