۱۱۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ٣٧١

هر که در اصل بد نهاد افتاد
هیچ نیکی ازو مدار امید

ز آنکه هرگز بجهد نتوان کرد
از کلاغ سیاه باز سفید

دون پرستی مکن که می نشود
در صفا هیچ ذره چون خورشید

هر کرا دور چرخ جامی داد
بابصارت نکشت چون جمشید

بید را گر بپرورند چو عود
بر نیاید نسیم عود از بید
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ٣٧٠
گوهر بعدی:شمارهٔ ٣٧٢
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.