هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از تهیدستی و مشکلات خود می‌گوید، اما با وجود تمام سختی‌ها، شکرگزار است. او اشاره می‌کند که اگر ثروتمند بود، ممکن بود دنیا به او آسیب برساند، اما اکنون با وجود فقر و عیوب بسیار، از شکنجه‌های زندگی درس گرفته و سود برده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر دشوار بوده و نیاز به تجربه و شناخت بیشتری از زندگی دارد. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند شکنجه و رنج ممکن است برای سنین پایین مناسب نباشد.
شمارهٔ ۴٣۴
شکرها میکنم در این ایام
که تهیدست گشته ام چو چنار
ز آنکه چون گل اگر زرم بودی
دست گیتی مرا نهادی خار
بستدندی بصد شکنجه و چوب
بقیاس جماعت زر دارد
من چنین گشتمی که اکنونم
مفلس و با هزار عیب و عوار
شکر ایزد بر آن همیگویم
که درین فترت و تغلب کار
گرچه اندک بضاعتم باری
سودم آمد شکنجه بسیار
که تهیدست گشته ام چو چنار
ز آنکه چون گل اگر زرم بودی
دست گیتی مرا نهادی خار
بستدندی بصد شکنجه و چوب
بقیاس جماعت زر دارد
من چنین گشتمی که اکنونم
مفلس و با هزار عیب و عوار
شکر ایزد بر آن همیگویم
که درین فترت و تغلب کار
گرچه اندک بضاعتم باری
سودم آمد شکنجه بسیار
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴٣٣
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴٣۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
