هوش مصنوعی: متن دربارهٔ گفتگوی بین فردی و خرد (پیر کاردان) است که در آن خرد به فرد یادآوری می‌کند که همه چیز در جهان تحت حکم خالق است و انسان نباید به مخلوقات امیدوار باشد. همچنین تأکید می‌شود که تقدیر الهی تعیین‌کنندهٔ همه چیز است و انسان باید از تمنا و آرزوهای بی‌ثمر دوری کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار خواهد بود. همچنین نیاز به تفکر و تأمل دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان بیشتر دیده می‌شود.

شمارهٔ ۴۴١

صاحب اعظم غیاث ملک و دین هندو کزو
وعده شیرین بگیتی ماند خواهد یادگار

در جوابم گفت پیر کاردان یعنی خرد
کایجوان آخر چه میگوئی ز پیران شرم دار

خود همی دانی که در کتم عدم بودی که داد
نیک و بد را با وجودت داور گیتی قرار

هر چه امید دلت باشد بدان خواهی رسید
گر بود تقدیر یزدانیت با تدبیر یار

ور خلاف آرزو رفتست فرمان در ازل
رنجه کم شو کز تمنا بر نیاید هیچ کار

چون بد و نیک جهان یکسر بحکم خالق است
پس بمخلوق ار خرد داری مباش امیدوار
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۴٠
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۴٢
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.