هوش مصنوعی: شاعر بیان می‌کند که خدا می‌داند او در امور مادی طمع ندارد، اما اگر تلاشی نکند، به ناچار به نیازمندی می‌افتد. او اشاره می‌کند که نیازمندی نزد افراد فهمیده، ناپسند است و در نهایت، مرگ را حقیقتی در پشت زندگی ظاهری می‌داند. شاعر از سرزنش دیگران می‌گوید که اگر به ناچار کاری را انجام دهد، نباید مورد ملامت قرار گیرد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار است. همچنین، اشاره به موضوعاتی مانند مرگ و نیازمندی ممکن است برای کودکان مناسب نباشد.

شمارهٔ ۴۶۶

یعلم الله که در امور معاش
نرود خاطر من از پی آز

لیکن ار کوششی نخواهم کرد
بیشک افتد بناسزام نیاز

و آن نیاز ار کسی خرد دارد
نزد آن کو بر آمدست بناز

بحقیقت ز راه معنی چیست
مرگ در صورت حیات مجاز

بس ملامت نمیسزد بر من
گر کنم بالضروه کار بساز
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۶۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۶٧
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.