بستم احرام آستانه شاه
بامید سخاوت عامش

ز آنکه مشهور بود در عالم
صیت انعام و ذکر اکرامش

خود نهادند پیش من کاری
که بود نام بد سرانجامش

من گرفتم ز فقر بپذیرم
آنچه در ننگ افکند نامش

همت شه رضا چگونه دهد
که ز توزیع باشد انعامش