۱۲۵ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴٩٨

سخن بکری بود نوزاده فکر
گرامی دار همچون جان پاکش

چو سروش هست میل سربلندی
اگر بر هر خس آویزی چو تاکش

برسم جاهلیت کرده باشی
بگاه زندگی در زیر خاکش
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴٩٧
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴٩٩
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.