هوش مصنوعی:
شاعر در این متن به بیان فضیلت‌های خود می‌پردازد و ادعا می‌کند که در جستجوی دانش و حکمت، مانند غواصی در دریای فکر است. او اشاره می‌کند که سخنانش مورد تحسین اهل تشخیص است و حتی اگر مورد انتقاد قرار گیرد، به دلیل ارزش ذاتی‌اش، همچنان برتر از دیگران باقی خواهد ماند. همچنین، شاعر به افرادی که قبلاً منافق بودند و اکنون ادعای اخلاص می‌کنند، اشاره کرده و تأکید می‌کند که آن‌ها نمی‌توانند از سرزنش‌های او فرار کنند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق ادبی و فلسفی است که درک آن مستلزم آشنایی با اصطلاحات و تشبیهات پیچیده شعر کلاسیک فارسی است. همچنین، برخی از اشارات انتقادی و طنزآمیز ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۵١۴
منم آنکس که بهر گوهر فضل
گشته در بحر فکرتم غواص
مدحت گفته های من گویند
اهل تمییز از عوام و خواص
گر عطارد نکوهدم شاید
ز آنکه القاص لایحب القاص
گر نه از طبع جوهریم بدی
سیم گشتی بقدر کم ز رصاص
آنکه زین پیش بود اهل نفاق
اینزمان میزند دم از اخلاص
لیک ممکن نگرددش بحیل
رستن از من و لات حین مناص
گشته در بحر فکرتم غواص
مدحت گفته های من گویند
اهل تمییز از عوام و خواص
گر عطارد نکوهدم شاید
ز آنکه القاص لایحب القاص
گر نه از طبع جوهریم بدی
سیم گشتی بقدر کم ز رصاص
آنکه زین پیش بود اهل نفاق
اینزمان میزند دم از اخلاص
لیک ممکن نگرددش بحیل
رستن از من و لات حین مناص
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵١٣
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵١۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
